Τα αποφθέγματα είναι το σημαντικότερο είδος γνώσης που πραγματεύεται το gnoseis.gr. Ένα απόφθεγμα είναι μία φράση ή γενικότερα απλά λόγια γνωστών προσωπικοτήτων από όλον τον κόσμο και μας προσφέρει γνώσεις από όλες τις εποχές. Γενικά η λέξη απόφθεγμα ορίζει την σύντομη παρατήρηση για μια γενική αλήθεια, έναν τρόπο συμπεριφοράς ή μία βασική αρχή και όπως αναφέρεται και στην ελληνική wikipedia "απόφθεγμα" ονομάζεται μία σύντομη πρόταση ή φράση, η οποία περιέχει συμβουλές ή κρίσεις από πρόσωπα αδιαμφισβήτητου κύρους και θεωρείται μία αιώνια αλήθεια. Τα αποφθέγματα συνήθως διαχωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, την κατηγορία αποφθεγμάτων "Ρήσεις και Γνώμες" και την κατηγορία αποφθεγμάτων "Φράσεις και Στίχοι".
Ένα απόφθεγμα μπορεί ακόμα να κατατάσσεται και σε κάποια υποκατηγορία των δύο παραπάνω κατηγοριών αποφθεγμάτων:
Τα σημαντικότερα γνωρίσματα ή και γενικότερα χαρακτηριστικά ενός αποφθέγματος είναι ότι δεν έχει ποιητική μορφή, δεν διατυπώνεται αλληγορικά, δεν έχει ορθολογισμό, έχει ορθότητα και απευθύνεται στην ανθρώπινη νόηση. Οι πρώτες αποφθεγματικές φράσεις τοποθετούνται ιστορικά στους προκλασικούς χρόνους και εκεί παρατηρούμε πολλά αποφθέγματα σε πολλά έργα των αρχαίων Ελλήνων, όπως επίσης και αρκετά αποφθεγματικά λόγια συναντάμε και στα έργα πολλών αρχαίων ποιητών και πεζογράφων. Στα ρωμαϊκά και στα βυζαντινά χρόνια, βρίσκουμε αποφθέγματα στην Αγία Γραφή και στους Βυζαντινούς συγγραφείς αντίστοιχα. Τέλος στη νεοελληνική λογοτεχνία μπορούμε να βρούμε πολλές αποφθεγματικές φράσεις, κυρίως σε στίχους μεγάλων ποιητών.
Το gnoseis.gr θα προσπαθήσει μέσα από τις σελίδες του να σας παρουσιάσει μία τεράστια γκάμα από Συλλογές Αποφθεγμάτων κάθε τύπου και κάθε κατηγορίας με απώτερο σκοπό την πλήρη κάλυψη και ολοκληρωτική συλλογή γνώσης σε επιμέρους Αποφθεγματικές Συλλογές.
Με τη φράση "Η γνώση είναι δύναμη" ο Φράνσις Μπέικον θεμελίωσε την έννοια της επιστήμης και έδωσε έναν σκληρό αγώνα για την Ευρώπη ώστε να βγει από τον πνευματικό μεσαίωνα. Με το απόφθεγμα αυτό ο Φράνσις Μπέικον έμεινε γνωστός στην ιστορία δίνοντας με σαφή τρόπο την κατανόηση της γνώσης ως δύναμη που μπορεί να αποκτήσει κάποιος κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Θα μπορούσα να πώ ότι αυτό που είναι, είναι , ανεξαρτήτως συνθηκών.
Είτε βρέχει είτε χιονίζει η γη υποδέχεται με την ίδια δίψα αυτή την ευλογία .
Είτε είναι πρωί είτε είναι βράδυ οι ανάγκες τών ανθρώπων παραμένουν ίδιες.
Οι σοβαροί , συνειδητοποιημένοι άνθρωποι θα είναι πάντα σοβαροί και συνειδητοποιημένοι ανεξάρτητα από την ΑΝΑΓΚΗ .Δεν είμαι υπέρμαχος της ρήσης ‘’ ανάγκα και θεοί πείθονται’’. Αυτό είναι για όσους τούς βολεύει αυτή η φράση.
Τα γυροφέρνεις πάλι. Ούτε ακριβώς αυτό, ούτε εκείνο, ούτε ξεκάθαρα το άλλο, ούτε εντελώς το παράλλο. Αιωρείται στον αέρα μια αοριστία, ένα «ίσως» πλανιέται αυτοδημιούργητο, αλλά όχι κι αυτόβουλο γιατί στην ουσία δεν κάνεις ό,τι θες.
Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία.
Οι παλιές πληγές έχουν πολλούς τρόπους για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους «κλέβοντας» τις τωρινές μας σχέσεις. Έχουν την ικανότητα να διαλύσουν οποιαδήποτε σύνδεση, συμβάλλουν στην μη υγιή ανάπτυξη σχέσεων ή και ακόμη καταφέρνουν να απομονώσουν το άτομο από το να δημιουργήσει νέες στέρεες σχέσεις στο μέλλον.
Η Frida Κahlo γεννήθηκε το 1907 στην Πόλη του Μεξικού, το τότε λεγόμενο Κογιοκάν. Ο πατέρας της ήταν γερμανοεβραίος φωτογράφος, άθεος, και μορφωμένος άνθρωπος. Η μητέρα της ήταν Ισπανομεξικάνα και Καθολική.
Ένας άνθρωπος προχωράει απελπισμένος στην έρημο. Μόλις έχει πιει την τελευταία σταγόνα νερό από το παγούρι του. Ο ήλιος που καίει πάνω από το κεφάλι του και οι γύπες που τον περιτριγυρίζουν, προμηνύουν το επικείμενο τέλος του.
“Νερό!” φωνάζει. “Νερό! Λίγο νερό!“
Βλέπει από δεξιά να έρχεται προς το μέρος του ένας βεδουίνος πάνω σε μια καμήλα.
“Δόξα τω Θεώ!” λέει. “Νερό σε παρακαλώ…νερό!“
“Δεν μπορώ να σου δώσω νερό” του λέει ο βεδουίνος. “Είμαι έμπορος, και το νερό είναι απαραίτητο για να ταξιδεύει κανείς στην έρημο.“
«Ποτέ το μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιοειδές [=αν δεν διέθετε ηλιακή μορφή ή φύση], ούτε η ψυχή θα μπορέσει να αντικρίσει το ωραίο, αν δεν έχει γίνει πρώτα ωραία η ίδια».
Γιατί το Ωραίο είναι ωραίο;
Δεν γίνεται κάθε μέρα όλα να πηγαίνουν κατ’ ευχήν. Επειδή είμαστε πολύπλοκα όντα και ζούμε σε μια εξαιρετικά πολύπλοκη, απαιτητική, ανταγωνιστική και γρήγορη κοινωνία είναι σίγουρο ότι αυτά που θέλουμε είναι εξίσου πολύπλοκα, απαιτητικά, πρέπει να γίνουν γρήγορα κ.λπ. Άλλωστε η ζωή μας έχει δείξει πως ό,τι αξίζει είναι δύσκολο να αποκτηθεί.
Ο Θουκυδίδης (460/454-398/396 π.Χ.) είναι ο πιο σπουδαίος ιστοριογράφος της κλασικής αρχαιότητας, ο οποίος έγραψε την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404 π.Χ.) με τον τίτλο «Θουκυδίδου Ιστορίαι». Ο ίδιος έζησε ως το τέλος του πολέμου αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το συγγραφικό του έργο. Είναι ο πρώτος ιστορικός που στέκεται στα γεγονότα με απαράμιλλη παρατηρητικότητα και πλήρη αμεροληψία χρησιμοποιώντας την κριτική έρευνα, τη διασταύρωση και την αξιολόγηση των πληροφοριών με συναίσθηση πως αυτά που θα έγραφε θα επηρέαζαν τις νέες γενιές.