Καταναλώνοντας 3-4 ελιές τη μέρα ή 3 κουταλιές της σούπας ωμό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο προστατεύετε τον οργανισμό σας από τον καρκίνο. Μία πολυφαινόλη που περιέχει η ελιά, η υδροξυτυροσόλη, καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό τους.

Όλοι μας το έχουμε βιώσει λίγο ως πολύ το deja vu... Τι είναι όμως στην πραγματικότητα και γιατί μας συμβαίνει; Είναι θαύμα ή μήπως κάτι άλλο;
Βρισκόμαστε με τον φίλο μας σε μια πόλη για πρώτη φορά στη ζωή μας. Είμαστε σε διακοπές και κάνουμε βόλτες γνωρίζοντας καινούρια μέρη και συνήθειες. Ξαφνικά όμως γίνεται κάτι παράξενο! Ακούμε το φίλο μας να μας λέει: «Ρε φίλε, αυτό το έχω ξαναζήσει ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι!!!»

Ο Χόρχε Μπουκάι, είναι γιατρός, ψυχοθεραπευτής της σχολής Γκεστάλτ και συγγραφέας γεννημένος στην Αργεντινή. Τα βιβλία του έχουν πουλήσει περισσότερα από δύο εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δεκαεπτά γλώσσες, γεννήθηκε το 1949 σε μια λαϊκή γειτονιά του Μπουένος Άιρες. Ξεκίνησε να εργάζεται στην ηλικία των δεκατριών ετών και ασχολήθηκε με διάφορες δουλειές.

"Πάντα να είσαι μία πρώτης τάξεως εκδοχή του εαυτού σου, παρά μια δευτεροκλασάτη εκδοχή κάποιου άλλου."

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ευτυχία, όταν ο άνθρωπος που επιλέγεις στη ζωή σου και αγαπάς σου ανταποδίδει τα ίδια συναισθήματα με τα δικά σου και ακόμη παραπάνω με το να σε σκέφτεται συνεχώς και να σου το δείχνει με τις πράξεις του.. αυτό φανερώνει και η παρακάτω φράση:

"Τα ωραιότερα δώρα είναι όταν ΔΕΝ γιορτάζεις τίποτα... Απλά ο άλλος γιορτάζει επειδή σε έχει στην ζωή του!"

Είσαι όλα όσα αγάπησα
όλα όσα θα αγαπώ
ότι νοιώθω, ότι κράτησα
ότι έχω ακριβό.

Πάνε χρόνια μα δεν άλλαξα
πάνε λόγια και σιωπές
λόγια που έριξα στη θάλασσα
θέλω μόνο να με θες

Μα εσύ κοιτάς πέρα απ’ τα μάτια μου
πέρα απ’τα χάδια μου, πολύ μακριά
Μα εσύ κοιτάς άλλους ορίζοντες
και ποια η αγάπη μου δεν σ’αφορά

Είναι θαύματα που γίνονται
κι άλλα πάλι δεν μπορούν
είναι όρκοι που δεν σβήνονται
είναι κι άλλοι που ξεχνούν

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι σχεδόν πάντα θλιμμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι…

Βαθιά ασυνείδητα διακατέχονται από την πεποίθηση ότι τίποτα δεν έχει νόημα στην ζωή τους, παρατηρώντας πως εξελίσσεται το δράμα της.

Αναζητούν διεξόδους και όταν τούτοι δεν καταφέρνουν να τους δείξουν την έξοδο από την δυσαρέσκεια, σε βάθος χρόνου απογοητεύονται ολοένα και περισσότερο, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν φταίνε οι διέξοδοι, αλλά οι προσδοκίες τους.

Οι φίλοι μου δε σ' αγαπούν με πιάσανε να κλαίω
δεν θέλουν να σε ξαναδώ ντρέπομαι που το λέω
ντρέπομαι, ντρέπομαι, που δε σ' αγαπουν..

Όσοι μας είδανε μαζί τον έρωτα φοβούνται
δεν ξέρω αν μας ζηλεύουνε ή απλώς αν με λυπούνται
δεν ξέρουν τι είναι το μαζί γι αυτό δεν αγαπούν..

Οι φίλοι μου δε σ' αγαπούν ντρέπομαι που το λέω
ένα πρωί με γέλασες και κάθε βράδυ κλαίω
ντρέπομαι, ντρέπομαι, που δε σ' αγαπουν..