Οι φίλοι μου μου λένε «κάνε πίσω»
Προτού εσύ μ’ αφήσεις, να σ’ αφήσω
Όλοι μου οι φίλοι μού λένε, θα πάθω
Τελειώνω το ποτό μου και τους διαγράφω
Τους γράφω
Ουρλιάζουν οι σειρήνες, παντού διαδηλώσεις.
Βουλιάζουνε οι δρόμοι, ψιχάλες με δόσεις.
Φτάνω όπου να ’ναι, φωτιά αναμμένη
Την έχω την πυξίδα εκεί κολλημένη
Σ’ εσένα… σ’ εσένα.
Τα ’χω όλα γραμμένα
Δεν ακούω κανέναν
Γιατί… δική μου είναι η ζωή!
Μες στο γκρίζο του κόσμου
Είσαι ανάσα και φως μου
Εσύ… πάθος δίχως λογική!
“Οι φίλοι μου μου λένε «κάνε πίσω»
Προτού εσύ μ’ αφήσεις, να σ’ αφήσω
Όλοι μου οι φίλοι μού λένε, θα πάθω
Τελειώνω το ποτό μου και τους διαγράφω
Τους γράφω
Ουρλιάζουν οι σειρήνες, παντού διαδηλώσεις.
Βουλιάζουνε οι δρόμοι, ψιχάλες με δόσεις.
Φτάνω όπου να ’ναι, φωτιά αναμμένη
Την έχω την πυξίδα εκεί κολλημένη
Σ’ εσένα… σ’ εσένα.
Τα ’χω όλα γραμμένα
Δεν ακούω κανέναν
Γιατί… δική μου είναι η ζωή!
Μες στο γκρίζο του κόσμου
Είσαι ανάσα και φως μου
Εσύ… πάθος δίχως λογική!
Η αλλαγή
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να αλλάξω τον κόσμο.
Επειδή ήταν δύσκολο να αλλάξω τον κόσμο προσπάθησα να αλλάξω τη χώρα μου.
Όταν κατάλαβα ότι δε μπορούσα να αλλάξω τη χώρα μου επικέντρωσα τις προσπάθειές μου στην πόλη μου.
Δε μπόρεσα να αλλάξω την πόλη μου και έτσι ωριμότερη πλέον προσπάθησα να αλλάξω την οικογένειά μου.
Όλες του κόσμου οι Κυριακές
λάμπουν στο πρόσωπό σου...
Τι χρώματα, τι μουσικές
μες στο χαμογελό σου!
Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
ένας Χριστός της γειτονιάς,
που ξέρει τι θα πει χιονιάς...
Τι όμορφο να σ’ αγαπώ
και να σε καρτεράω,
να σου γλυκαίνω τον καημό,
να σε παρηγοράω
Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
ένας Χριστός της γειτονιάς,
που ξέρει τι θα πει χιονιάς...
Είναι πολύ σηµαντικό να ζεις και όχι απλά να υπάρχεις, γιατί ζούµε µόνο µία φορά. Η ζωή είναι ένα νόµισµα που µπορείς να το ξοδέψεις όπως θέλεις, όµως έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις µια φορά µόνο. Θαύµασε την οµορφιά σε ένα λουλούδι, νιώσε τη ζεστασιά από ένα χαµόγελο.
Ο Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης ήταν σημαντικός Έλληνας ποιητής. Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα, έχοντας καταγωγή από την Κοντοβάζαινα.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όμως τον κέρδισε η λογοτεχνία και συγκεκριμένα η ποίηση. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα στο χώρο της αριστεράς. Κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών ανήκε σε ομάδα της ΕΠΟΝ που διοργάνωνε εράνους και διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, χωρίς να πάρει μέρος ως μάχιμος. Η δράση του αυτή είχε ως συνέπεια να συλληφθεί και να εξοριστεί. Αφέθηκε ελεύθερος μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
Αν μ’αγαπάς μείνε κοντά μου
όσα κι αν έρθουν να είσαι πάντα εδώ
Αν μ’αγαπάς γίνε ο στίχος σ’ένα τραγούδι
που γράψαμε κι οι δυο
Έλα πάρε με καρδιά μου
ως εκεί που πας
να σου στρώνω χίλια αστέρια
για να περπατάς
Χάρισέ μου έναν κόσμο
μοναχά για μας
κι εγώ ό,τι θέλεις δίνω
για να μ’αγαπάς
Αν μ’αγαπάς δώσ’ μου ένα δρόμο
να το βαδίζω μ’εσένα αγκαλιά
Αν μ’αγαπάς γίνε ζωή μου
όσο θα ρίχνει το σώμα μου σκιά
Ο Λάος με αυτά του τα λόγια: "Σπείρε αγάπη και ας μην θερίσεις... 'Ετσι, για να μοσχοβολάει ο κόσμος!", υποστηρίζει ότι πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι με τα συναισθηματά μας, χωρίς απαραίτητα να περιμένουμε ανταπόκριση, διότι πρώτον δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από το να δίνεις χαρά και δεύτερον το σύμπαν κάνει τα πάντα για να πάρεις πίσω ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!