Κανένας
Οι φίλοι μου μου λένε «κάνε πίσω»
Προτού εσύ μ’ αφήσεις, να σ’ αφήσω
Όλοι μου οι φίλοι μού λένε, θα πάθω
Τελειώνω το ποτό μου και τους διαγράφω
Τους γράφω
Ουρλιάζουν οι σειρήνες, παντού διαδηλώσεις.
Βουλιάζουνε οι δρόμοι, ψιχάλες με δόσεις.
Φτάνω όπου να ’ναι, φωτιά αναμμένη
Την έχω την πυξίδα εκεί κολλημένη
Σ’ εσένα… σ’ εσένα.
Τα ’χω όλα γραμμένα
Δεν ακούω κανέναν
Γιατί… δική μου είναι η ζωή!
Μες στο γκρίζο του κόσμου
Είσαι ανάσα και φως μου
Εσύ… πάθος δίχως λογική!
“Οι φίλοι μου μου λένε «κάνε πίσω»
Προτού εσύ μ’ αφήσεις, να σ’ αφήσω
Όλοι μου οι φίλοι μού λένε, θα πάθω
Τελειώνω το ποτό μου και τους διαγράφω
Τους γράφω
Ουρλιάζουν οι σειρήνες, παντού διαδηλώσεις.
Βουλιάζουνε οι δρόμοι, ψιχάλες με δόσεις.
Φτάνω όπου να ’ναι, φωτιά αναμμένη
Την έχω την πυξίδα εκεί κολλημένη
Σ’ εσένα… σ’ εσένα.
Τα ’χω όλα γραμμένα
Δεν ακούω κανέναν
Γιατί… δική μου είναι η ζωή!
Μες στο γκρίζο του κόσμου
Είσαι ανάσα και φως μου
Εσύ… πάθος δίχως λογική!
Απορώ τι θα ‘χεις αν με χάσεις
Μια ζωή την ζήσαμε μαζί
Που θα βρεις τη δύναμη να με ξεπεράσεις?
Όταν η αγάπη μας έχει πια χαθεί
Με μισή καρδιά δεν ζει κανείς
Δεν μπορεί το σώμα να βαδίσει
Κι αν ποτέ χωρίσουμε εμείς,
Θα ‘μαστε τοπίο που το έχουν βομβαρδίσει
Με μισή καρδιά δεν ζει κανείς
Δεν μπορεί το σώμα να βαδίσει
Κι αν ποτέ χωρίσουμε εμείς,
Θα ‘μαστε δυο πλοία που θα έχουν ναυαγήσει