Στίχοι

Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Έχω ανάγκη μια σου λέξη
μια αλήθεια μες τις αυταπάτες
και μια αγκαλιά να με γιατρέψει
από θανάσιμες αγάπες
έχω ανάγκη να βουλιάξω
μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα
απ’ την αλήθεια να τρομάξω
και να φουντάρω σ’ ένα ψέμα

Έχω ανάγκη να σου δείξω
πως είμαι πλέον οπαδός σου
με την παλάμη μου ν’ αγγίξω
τον πυρετό στο μέτωπό σου
έχω ανάγκη να σε νιώσω
σαν μια προσωπική μου νίκη
με πόσα βράδια να πληρώσω
τη μοναξιά που μου ανήκει

Δυτικές Συνοικίες

Πες μου γιατί
να `ναι όλα άσχημα μακριά σου
Πες μου γιατί
να μου λείπει τόσο η αγκαλιά σου
Πες μου γιατί
τριγυρίζεις μέσα στο μυαλό μου
Πες μου γιατί
δεν αντέχω πια τον εαυτό μου.

Σε μπαρ και σε μοτέλ
σε λεωφόρους σε πεζοδρόμια
Ψάχνω για να βρω
μάτια με τα δικά σου όμοια

Σε μπαρ και σε μοτέλ
για να πειστώ πως σε ξεπέρασα
είχα τον παράδεισο
και το `μαθα όταν σ’ έχασα

Πες μου γιατί
όλα να θυμίζουνε εσένα
η σιωπή
τα ρούχα πού `ναι πεταμένα

Νίκος Βέρτης

Θύμωσε απόψε η καρδιά
κι έβγαλε μαχαίρι να με κόψει
ό, τι και να κάνει δεν πονάω άλλο πια
γιατί εσύ με έχεις πια σκοτώσει
Ζω μες στη δική μου φυλακή
κι όταν ξημερώνει εγώ πεθαίνω
δεν μου έχει μείνει μια σταλιά αντοχή
θυμώνω που ακόμα περιμένω
κι είναι λάθος να πιστεύω πως μπορώ
αν γυρίσεις δε θ’αντέξω να σε δω

Αν μετρήσω τα λάθη φταίω μόνο εγώ
που δεν κράτησα κάτι για μένα
μη μου λες πως λυπάσαι ψέμα είναι κι αυτό
που μπορείς να το πεις στον καθένα

Στίχοι: Δανάη Παναγιωτοπούλου
Μουσική: Δανάη Παναγιωτοπούλου
Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Χορεύει ο κόσμος ξέφρενα, καθένας στο ρυθμό του...
Για να `βρει ταίρι ένας τρελός, πουλάει τον εαυτό του...
Αν δεν πιστεύεις μη ρωτάς, κι αν δεν ακούς μη με κοιτάς...
Αν δε φαντάζεσαι φωτιές, με κάρβουνα μην παίζεις...

Θέλω να με νιώσεις

Στίχοι: Ρένα Καμάρη
Μουσική: Δημήτρης Δέκος
Νίκος Βέρτης

Να `ξερες τα βράδια πως μισώ
που με τιμωρούν που σ’ έχω χάσει
θέλω να σε δω, τ’ ομολογώ
άλλη τέτοια νύχτα ας μην περάσει

Θέλω να με νιώσεις, να μη με προδώσεις
θέλω να σ’ ακούω να μου λες πως μ’ αγαπάς
Θέλω να με νιώσεις, να μη με σκοτώσεις
πες πως δεν τέλειωσαν όσα άρχισαν για μας

Να `ξερες τις ώρες πως μετρώ
σαν πληγές στο σώμα μου επάνω
είναι τόσες που έχω να σε δω
κι αν δεν έρθεις νιώθω θα πεθάνω

Ήθελα να `μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ό, τι αγγίζεις να `χει κάτι κι από μένα
να `μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να `μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να `μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να `μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να `μαι η πρώτη ρουφηξιά απ’ το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ’ το ποτό σου

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
1. Διονύσης Σαββόπουλος
2. Μανώλης Μητσιάς

Σου μιλώ και κοκκινίζεις τι να φανταστώ;
Όσο θάβεις το σποράκι, τόσο βγάνει ανθό

Στο μικρόφωνο ανεβαίνω το θεριό γλεντάει
Μόνος μου είμαι στην ορχήστρα μ’ έναν ίσκιο πλάι

Έλα στο χορό
Μόνο να σε βλέπω, μόνο αυτό μπορώ
Νύχτα ξαστεριά
Άναψαν φωτάκια σ’ όλα τα χωριά

Της Αγία Τριάδας ήρθαν μέρες φτερωτές
Το χωριό το Μούρεσι χορεύει από προχτές

Στίχοι:  

Νίκος Μωραΐτης

Μουσική:  

Μιχάλης Χατζηγιάννης

 1.Γλυκερία