Τα γυροφέρνεις πάλι. Ούτε ακριβώς αυτό, ούτε εκείνο, ούτε ξεκάθαρα το άλλο, ούτε εντελώς το παράλλο. Αιωρείται στον αέρα μια αοριστία, ένα «ίσως» πλανιέται αυτοδημιούργητο, αλλά όχι κι αυτόβουλο γιατί στην ουσία δεν κάνεις ό,τι θες.
Απόψε θα `θελα να `ρθεις
και να μου πεις σε θέλω
απ’ το σκοτάδι να φανείς
σαν ξεχασμένο τρένο
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό
Απόψε θά `θελα να βγω
στου κόσμου το μπαλκόνι
να σου φωνάξω όσο ζω
ποτέ δε θα `σαι μόνη
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό
«Σκοπός του σχολείου δεν είναι – δεν πρέπει να είναι – το σοφό παιδί, αλλά το ευτυχισμένο παιδί. Κι αυτό το παιδί μόνο μέσα σε ένα δραστικό κι όχι σκυθρωπό σχολείο μπορεί να ολοκληρωθεί. Η αξία του ανθρώπου δε βρίσκεται στις γνώσεις, αλλά στην ισχυρή βούληση, στην ολοκληρωμένη προσωπικότητα, στην πνευματική καλλιέργεια, στη δημιουργία πλούσιας συναισθηματικής, ζωής, στη μέθεξή τους στην κοινωνική ζωή»
Οι σύγχρονες επιστήμες διαχωρίζουν τα ψυχοσωματικά σε δύο κατηγορίες, υπάρχουν κάποια ψυχοσωματικά που είναι ιατρικώς ανεξήγητα, αν σκεφτεί μάλιστα κανείς ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων που πηγαίνει σε παθολόγο φεύγει χωρίς διάγνωση. Υπάρχει όμως και το είδος των ψυχοσωματικών που είναι διάφορες διαγνωσμένες ασθένειες, για τις οποίες η έρευνα έχει διαπιστώσει ότι συνδέονται με στρες και άλλες ψυχικά επιβαρυμένες καταστάσεις.
Μέρες δεν πήγα πουθενά,
γύρευα εδώ στα σκοτεινά τα μάτια σου
Κι όπως δεν ξέσπαγε η βροχή,
άκουγα τα κομμάτια σου.
Σε ποιον να πω το σ’ αγαπώ,
αν δεν πω το σε σένα
παράθυρα ανοιγμένα και ο καιρός ζεστός.
Είχαμε κάνει λάθη
μα πάντα υπάρχει ένα
που θα νικάει εμένα και πια να ζήσω πώς.
Είναι μια λέξη που πονά,
θέλεις να πεις εμείς ξανά μα χάνεσαι,
θέα στ’ απέραντο κενό,
την αγκαλιά σου αισθάνεσαι.
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα.
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μου μυρίζει δυόσμο
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς