Αγάπη

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι συχνά άδικες. Οι άνθρωποι δε σου δίνουν ό,τι παίρνουν.

Κι αν σε πόνεσαν, μην εκδικηθείς. Η αγάπη είναι η καλύτερη τιμωρία.

Ποιος από όλους μας μπορεί να οριοθετήσει τον πόνο;
Το άδειασμα της ψυχής που σε κυριεύει και σε γεμίζει οργή κάθε φορά που νιώθεις την προδοσία, την κοροϊδία και το ψέμα;

Συγγραφέας - Δημιουργός

Η Επιμονή σου

Αν είναι κάτι που με κέρδισε σε 'σενα
Κάτι που ήξερε πως να με ξεπερνάει
Είναι αγάπη μου αυτή η επιμονή σου
Μια αγάπη που έμαθε να μην τα παρατάει

Αν είναι κάτι που μου είπε να διαλέξω
Ούτε τα λόγια σου είναι ούτε η ομορφιά
Μα αυτή η υπέροχη τρελή επιμονή σου
Πως είναι κρίμα εμείς να ζούμε χωριστά

Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου

Συγγραφέας - Δημιουργός
Το "μαζί" θέλει κόπο και τρόπο για να αντέξει στο χρόνο ioannidou Πέμ, 05/17/2018 - 11:04

“Είμαστε μαζί!” λέμε μ’ένα χαμόγελο μέχρι τ’αυτιά κι οι δυο.
Μα τι πραγματικά σημαίνει ”είμαστε μαζί”;
Μαζί. Μαζί σε όλα! Στις χαρές μας, στις λύπες, στις επιτυχίες και τις αποτυχίες.
Μαζί να κλαίμε και να γελάμε, μαζί να κοιμόμαστε, μαζί να τσακωνόμαστε, μαζί να τα βρίσκουμε σα μικρά παιδιά και να δίνουμε τα πιο γλυκά φιλιά.

Συγγραφέας - Δημιουργός

Από τη ζωή μας φεύγουν οι άνθρωποι, όχι από μέσα μας.

Δεν παύουμε έτσι απλά να αγαπάμε. Δεν εξαφανίζονται έτσι μαγικά οι άνθρωποι από μέσα μας, που έγραψαν με νέον το όνομά τους σε κάθε διάδρομο του μυαλού μας. Δε σβήνουν οι αναμνήσεις ούτε χάνονται οι στιγμές.

Δεν υπάρχει κανένας διακόπτης που θα μπορούσαμε να πατήσουμε για ολική διαγραφή, αλλά και να υπήρχε, μάλλον δε θα τον αγγίζαμε. Γιατί, στα αλήθεια, ποιος θέλει να ξεχάσει τα πάντα και ποια ζωή έχει αξία χωρίς θύμισες;

Συγγραφέας - Δημιουργός

Το μεγαλύτερο ταξίδι μας είναι στην ψυχή μας!

1883-1957 είναι δύο χρονολογικές αγκύλες που κλείνουν μέσα τους τη ζωή ενός ακούραστου εργάτη της σκέψης, ενός ανθρώπου που πίστεψε στον άνθρωπο, ενός ανθρώπου που πίστεψε ότι η καλοσύνη και η αγάπη δεν είναι θυγατέρες του θεού, μα του ανθρώπου. Ένας άνθρωπος φαινόμενο. Ίσως να μην έχει υπάρξει άλλος, στην ιστορία του πνεύματος, τόσο πολυγραφότατος, με τόση μανία να αναλύσει την ανθρώπινη ουσία και την ανθρώπινη ψυχή. Έχει γράψει θέατρο, δοκίμια, ταξιδιωτικά, μυθιστορήματα και ποίηση.

Συγγραφέας - Δημιουργός

Αυτός που σε επιθυμεί θα το δείξει μόνος του.

Η αγάπη πρέπει να εκδηλώνεται, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να παρακαλάμε γι’ αυτή.

Αξίζεις κάποιον που λέει λίγα, αλλά κάνει πολλά για σένα. Το πρόσωπο που σε αναζητά μόνο όταν χρειάζεται κάτι από σένα είναι ανεπιθύμητο. Ψάξε για ένα πρόσωπο που θα σταθεί στο πλευρό σου κάθε φορά που το έχεις ανάγκη και όχι μόνο όταν το βολεύει.

Αξίζεις κάποιον που θα σε αποδεχτεί όπως είσαι και θα σε κάνει να νιώθεις πως είσαι πολύτιμη στη ζωή του, χωρίς να περιμένει από σένα τίποτα σε αντάλλαγμα.

Συγγραφέας - Δημιουργός

Μην ξαναρθείς!!

Όλα τα λόγια τα ακριβά μου τελειώσανε
Λόγο δεν είχαμε στα ίδια να γυρνάμε
Ούτε εγώ ούτε η αγάπη καταφέραμε
Μαζί και οι τρεις στα ίδια μέτρα να χωράμε

Είδα στον ύπνο μου μια θάλασσα να καίγεται
Και από πάνω της τα σύννεφα να λιώνουν
Κι από ένα αστέρι ένα γκρίζο δάκρυ έτρεξε
Είπα να δεις πως όλα τώρα εδώ τελειώνουν

Μην ξαναρθείς ποτέ ποτέ σε τέτοιο όνειρο
Το μαξιλάρι σου το άδειο δε φοβάμαι
Μην ξαναρθείς, θάλασσα, δάκρυ και φωτιά
Είναι όλα μέσα μου βαθιά κι όταν κοιμάμαι

Δεν έχω χρόνο!

Πες μου τι θέλεις
γιατί με παίρνεις
μήνες ολόκληρους μετά το χωρισμό
δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο
για άλλα δάκρυα δεν έχω πια καιρό

Δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο
για άλλα δάκρυα δεν έχω πια καιρό
βιάζομαι κλείσε
ο πόνος είσαι
και δεν μπορώ να σου μιλήσω ούτε λέπτο

Φεύγω σε κλείνω
αν θες να μείνω
γίνε αγάπη
γίνε χάδι τρυφερό
δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο
για άλλα δάκρυα δεν έχω πια καιρό

Δε μας συγχωρώ

Είδα μέσα στη βουή
την παλιά μου αγάπη
τόσες θύελλες εκεί
τόσες πυρκαγιές

Πως να κλείσει η πληγή
πως να βγει το αγκάθι
γιατί βρήκαμε γιατί
τόσες αφορμές

Θα ’μαι πάντα εδώ
να φυλάω αυτά που πέταξες
δεν σε συγχωρώ
για όλες τις φωτιές που ξέχασες
Θα ‘μαι πάντα εδώ
όσα χρόνια κι αν περάσανε
δεν μας συγχωρώ
από φόβο χάσαμε

Στον υπόγειο σταθμό
μια οφθαλμαπάτη
μες στο πλήθος το βουβό
χάθηκε κι αυτή

Μοίρασε την αγάπη σου απλόχερα!!!

Ο Λάος με αυτά του τα λόγια: "Σπείρε αγάπη και ας μην θερίσεις... 'Ετσι, για να μοσχοβολάει ο κόσμος!", υποστηρίζει ότι πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι με τα συναισθηματά μας, χωρίς απαραίτητα να περιμένουμε ανταπόκριση, διότι πρώτον δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από το να δίνεις χαρά και δεύτερον το σύμπαν κάνει τα πάντα για να πάρεις πίσω ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!

Συγγραφέας - Δημιουργός