Πες μου πες μου τι σε φέρνει
και με παρασέρνει άλλη λογική
πες μου πες μου ποια αλήθεια
μεσ’τα παραμύθια γίνεται σιωπή
Αν μ’αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’αγαπάς
Αν μ’αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’αγαπάς
Δωσ’μου δωσ’μου μια στιγμή σου
το κρυφό φιλί σου σώμα και ψυχή
δωσ’μου δωσ’μου μια αγάπη
έστω κι αυταπάτη για να ζω εκεί
Της εξοχής τα πρωινά
θα τα βρούμε ξανά
αγκαλιά στο κρεβάτι
και δεν πειράζει που τόσο νωρίς
θα κοιτάμε χωρίς
να γυρεύουμε κάτι.
Της σιγουριάς τα υλικά
είναι λόγια γλυκά
σε κασέτες γραμμένα
γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά
μα τα πήρε η καρδιά
με τα χέρια ανοιγμένα.
Η Σωτηρία της ψυχής
είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής
μ’ ένα κρυμμένο τραύμα.
«Ποτέ το μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιοειδές [=αν δεν διέθετε ηλιακή μορφή ή φύση], ούτε η ψυχή θα μπορέσει να αντικρίσει το ωραίο, αν δεν έχει γίνει πρώτα ωραία η ίδια».
Γιατί το Ωραίο είναι ωραίο;
1883-1957 είναι δύο χρονολογικές αγκύλες που κλείνουν μέσα τους τη ζωή ενός ακούραστου εργάτη της σκέψης, ενός ανθρώπου που πίστεψε στον άνθρωπο, ενός ανθρώπου που πίστεψε ότι η καλοσύνη και η αγάπη δεν είναι θυγατέρες του θεού, μα του ανθρώπου. Ένας άνθρωπος φαινόμενο. Ίσως να μην έχει υπάρξει άλλος, στην ιστορία του πνεύματος, τόσο πολυγραφότατος, με τόση μανία να αναλύσει την ανθρώπινη ουσία και την ανθρώπινη ψυχή. Έχει γράψει θέατρο, δοκίμια, ταξιδιωτικά, μυθιστορήματα και ποίηση.
Οι σύγχρονες επιστήμες διαχωρίζουν τα ψυχοσωματικά σε δύο κατηγορίες, υπάρχουν κάποια ψυχοσωματικά που είναι ιατρικώς ανεξήγητα, αν σκεφτεί μάλιστα κανείς ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων που πηγαίνει σε παθολόγο φεύγει χωρίς διάγνωση. Υπάρχει όμως και το είδος των ψυχοσωματικών που είναι διάφορες διαγνωσμένες ασθένειες, για τις οποίες η έρευνα έχει διαπιστώσει ότι συνδέονται με στρες και άλλες ψυχικά επιβαρυμένες καταστάσεις.
Ο Ιωάννης ή Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου 1878. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός και μετέπειτα Πρωθυπουργός της Επανάστασης στο Γουδί, Στέφανος Δραγούμης.
Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά
Έμειναν τα όνειρα μισά
Στέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχή
κι έγινε αλμύρα στην πληγή.
Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώ
μένω μες στο λάθος μου να ζω
ό,τι μου ζητήσεις δίνω κι ένα σου ζητώ
να `ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ.
Σ’ ανταμώνω στα κρυφά
εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά
Σε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενά
και χάνομαι μετά.