Βλέπω

«Ποτέ το μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιοειδές [=αν δεν διέθετε ηλιακή μορφή ή φύση], ούτε η ψυχή θα μπορέσει να αντικρίσει το ωραίο, αν δεν έχει γίνει πρώτα ωραία η ίδια».

Γιατί το Ωραίο είναι ωραίο;

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα.

Διατηρήστε την ψυχραιμία σας, μην ανάψετε φώτα και μη φωνάξετε στο παιδί.

Χαϊδέψτε το ήρεμα και στοργικά μέχρι να ηρεμήσει.

Την άλλη μέρα συζητήστε μαζί του για το όνειρο αυτό, αν φυσικά το επιθυμεί.

Προτρέψτε το να σας περιγράψει τα πρόσωπα που εμφανίστηκαν στον ύπνο του, τονίζοντάς σας ποια του φαίνονται εχθρικά και ποια φιλικά.

Προσπαθήστε να καταλάβετε που βρίσκετε η ρίζα του φόβου του, μία ταινία που είδε στην τηλεόραση ή κάποιο αρνητικό περιστατικό που του συνέβη ή κάποια διένεξη μεταξύ σας.

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
1. Διονύσης Σαββόπουλος
2. Μανώλης Μητσιάς

Σου μιλώ και κοκκινίζεις τι να φανταστώ;
Όσο θάβεις το σποράκι, τόσο βγάνει ανθό

Στο μικρόφωνο ανεβαίνω το θεριό γλεντάει
Μόνος μου είμαι στην ορχήστρα μ’ έναν ίσκιο πλάι

Έλα στο χορό
Μόνο να σε βλέπω, μόνο αυτό μπορώ
Νύχτα ξαστεριά
Άναψαν φωτάκια σ’ όλα τα χωριά

Της Αγία Τριάδας ήρθαν μέρες φτερωτές
Το χωριό το Μούρεσι χορεύει από προχτές