Μαραμένη πίκρα φάνηκε
στα βλέφαρά σου επάνω
άσε να την γλυκάνω
χαρά να ξαναβγεί
Το χαμόγελο που σου `κλεψε
εγώ θα το προκάνω
σαν ήλιο να το κάνω
στα χείλη σου να βγει
Μια καρδιά τα χέρια μου σου φέρανε
κάν’ την ό,τι θες, είναι για σένανε
μια καρδιά τα χέρια μου σου φέρανε
κάν’ την ό,τι θες, είναι για σένανε
Τόση πίκρα δεν την άντεξες
και λύθηκες στο κλάμα,
το πρώτο ωραίο πράγμα
μετά τη συμφορά
Αν μ’αγαπάς μείνε κοντά μου
όσα κι αν έρθουν να είσαι πάντα εδώ
Αν μ’αγαπάς γίνε ο στίχος σ’ένα τραγούδι
που γράψαμε κι οι δυο
Έλα πάρε με καρδιά μου
ως εκεί που πας
να σου στρώνω χίλια αστέρια
για να περπατάς
Χάρισέ μου έναν κόσμο
μοναχά για μας
κι εγώ ό,τι θέλεις δίνω
για να μ’αγαπάς
Αν μ’αγαπάς δώσ’ μου ένα δρόμο
να το βαδίζω μ’εσένα αγκαλιά
Αν μ’αγαπάς γίνε ζωή μου
όσο θα ρίχνει το σώμα μου σκιά
H Ρενέ Στυλιαρά γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα. Σπουδάζει οικονομικά και ασχολείται με την αστρονομία, την φωτογραφία, τα installations φωτισμού καθώς και με την μουσική και πιο συγκεκριμένα την στιχουργική. Επιπλέον, ασχολείται επαγγελματικά με την καλαθοσφαίριση. Το "Διακριτικά" είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
Μέσα από την πρώτη της ποιητική συλλογή "Διακριτικά" θέλησε να δώσει μια νέα ερμηνεία του όρου Ελευθερία.
Η Μάρω Βαμβουνάκη γεννήθηκε στα Χανιά, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Από δέκα χρόνων ήρθε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και ψυχολογία. Από το 1972 και για έντεκα χρόνια έζησε στη Ρόδο, όπου εργάστηκε ως συμβολαιογράφος. Σήμερα ζει στην Αθήνα και από τις εκδόσεις ψυχογιός έχουν κυκλοφόρησει όλα τα έργα της σε ένα από αυτά γράφει: "Κάθε σχέση, κάθε φιλία, κάθε συνεργασία, κάθε συναλλαγή, είναι τάνγκο, πρέπει να θέλει κι ο άλλος να το χορέψει." με τα παραπάνω της λόγια επισημαίνει ότι για να υφίσταται μια σχέση χρειάζεται να το θέλουν τουλάχιστον δύο άνθρωποι.
Θέλω να με νιώσεις
Στίχοι: Ρένα Καμάρη
Μουσική: Δημήτρης Δέκος
Νίκος Βέρτης
Να `ξερες τα βράδια πως μισώ
που με τιμωρούν που σ’ έχω χάσει
θέλω να σε δω, τ’ ομολογώ
άλλη τέτοια νύχτα ας μην περάσει
Θέλω να με νιώσεις, να μη με προδώσεις
θέλω να σ’ ακούω να μου λες πως μ’ αγαπάς
Θέλω να με νιώσεις, να μη με σκοτώσεις
πες πως δεν τέλειωσαν όσα άρχισαν για μας
Να `ξερες τις ώρες πως μετρώ
σαν πληγές στο σώμα μου επάνω
είναι τόσες που έχω να σε δω
κι αν δεν έρθεις νιώθω θα πεθάνω