Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ευτυχία, όταν ο άνθρωπος που επιλέγεις στη ζωή σου και αγαπάς σου ανταποδίδει τα ίδια συναισθήματα με τα δικά σου και ακόμη παραπάνω με το να σε σκέφτεται συνεχώς και να σου το δείχνει με τις πράξεις του.. αυτό φανερώνει και η παρακάτω φράση:
"Τα ωραιότερα δώρα είναι όταν ΔΕΝ γιορτάζεις τίποτα... Απλά ο άλλος γιορτάζει επειδή σε έχει στην ζωή του!"
Ο Λάος με αυτά του τα λόγια: "Σπείρε αγάπη και ας μην θερίσεις... 'Ετσι, για να μοσχοβολάει ο κόσμος!", υποστηρίζει ότι πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι με τα συναισθηματά μας, χωρίς απαραίτητα να περιμένουμε ανταπόκριση, διότι πρώτον δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από το να δίνεις χαρά και δεύτερον το σύμπαν κάνει τα πάντα για να πάρεις πίσω ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!
Με την παρακάτω έκφραση του λαού:
Μην κρίνεις τους ανθρώπους.... Ποτέ δεν ξέρεις σε τι είδους μάχη πολεμάνε...!
Τονίζεται η σκληρότητα των ανθρώπων στο να επικρίνουμε "αλλόκοτες" συμπεριφορές για τα δικά μας δεδομένα, χωρίς να κατανοούμε το βάθος της πληγής στην ψυχή του κάθε συνανθρώπου μας!!
Αρκετά συχνά οι άνθρωποι δεν σας αναγνωρίζουν-ούτε πρόκειται-για την συνεισφορά και τα επιτεύγματά σας. Το οποίο ίσως να μοιάζει κάπως παράξενο, αφού σχεδόν όλοι τρέφουμε ελπίδες γι’ αυτή την αναγνώριση-που ίσως είναι ένας λόγος που η έκφραση “ψάχνει για κοπλιμέντα”, είναι τόσο γνωστή. Όμως, αν και φαίνεται οι άνθρωποι να είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν αυτό που και οι ίδιοι επιθυμούν για τον εαυτό τους, δεν ισχύει σ’ αυτή την περίπτωση.
Ο λαός λέγοντας την παρακάτω έκφραση:
Για να μην πέσεις..... μην στηρίζεσαι, σε κανέναν!!!!
εννοεί ότι η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση και εξαρτάται από μένα και μόνο. Κάποτε ένας ιερέας που είχε πει: να μην στηρίζω την ευτυχία μου σε κανέναν, απλά να τη μοιράζομαι. Να στηρίζομαι και στα δυο μου πόδια, να μη γύρω να στηριχτώ στον διπλανό μου. Μόνο στα πόδια μου. Έτσι θα γίνω ευτυχισμένη. Και αυτή μου την ευτυχία να την μοιραστώ με τον διπλανό μου. Μόνο τότε όλα θα είναι καλά...
Ένας καρπός χαλασμένος μπορεί να μολύνει όλους τους υγιείς καρπούς δίπλα του. Έτσι είναι κι οι άνθρωποι. Ένας τοξικός, μεμψίμοιρος, απελπισμένος άνθρωπος μπορεί να δηλητηριάσει μέχρι το πιο μύχιο σημείο της ψυχής των κοντινών του ανθρώπων.
Ο λόγος απλός, δεν αγαπά τον εαυτό του. Με αποτέλεσμα να μην τον ενδιαφέρει αν τον πληγώνει οπότε ασυναίσθητα πληγώνει τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του.